Werkt je personeel in het buitenland?
Dit zijn je plichten als ondernemer
Als werkgever heb je een wettelijke zorgplicht voor je personeel. Ook als je werknemers in het buitenland aan de slag gaan. Hier moet je allemaal aan denken.
De Nederlandse wet verplicht ondernemers om hun personeel een gezonde en veilige werkomgeving te bieden. Wanneer een werknemer iets overkomt op het werk, ben je als werkgever aansprakelijk. Dat is geregeld in artikel 7:658 van het Burgerlijk Wetboek.
De zorgplicht voor werknemers geldt niet alleen binnen het bedrijf. Je kunt als ondernemer ook aansprakelijk zijn als je werknemer voor het bedrijf op reis is. Dat valt dan onder de definitie van ‘goed werkgeverschap’, die is vastgelegd in artikel 7:611 van het Burgerlijk Wetboek.
Wat moet je in kaart brengen?
Het is verstandig om de risico’s voor personeel in het buitenland goed in kaart te brengen. De gevaren verschillen uiteraard per land. In Engeland zijn de risico’s vergelijkbaar met hier, dus bijvoorbeeld verkeersongevallen, in Latijns-Amerika is het risico om met criminaliteit in aanraking te komen een stuk hoger en in diverse delen van Afrika zijn er onvoorspelbare rebellenbewegingen actief. Houd daarom rekening met de lokale omstandigheden als je verzekeringen afsluit voor je expat.
Er zijn veel zaken die je kunt – en misschien wel moet – verzekeren om je expat veilig en gezond te houden, of om de gevolgen van nare gebeurtenissen zoveel mogelijk te beperken. Denk aan ziektekosten, aansprakelijkheid, ongevallen, arbeidsongeschiktheid en SOS-hulpverlening. Er zijn verzekeraars die complete expatverzekeringspakketten aanbieden. Soms kun je de expat daarin ook nog eens extra verzekeren tegen de gevolgen van ontvoering.
Privé- en werktijd
Wat je precies moet verzekeren, hangt bovendien af van het soort reis. Bij zakelijke reizigers zou de verzekering moeten gelden voor de hele dienstreis en bij expats in principe alleen op ongevallen onder werktijd, betoogt universitair docent sociaal recht Jan Heinsius in een artikel over dit onderwerp. Van iemand die tijdelijk voor zijn werk in het buitenland verblijft, kun je immers niet verwachten dat hij zich om een verzekering bekommert. Maar een werknemer die echt naar het buitenland verhuist, kan zich zelf verzekeren tegen risico’s die hij, net als thuis, in privétijd loopt.
Of de rechter er ook zo over denkt, lijkt niet helemaal duidelijk. Het is maar de vraag of je het er als ondernemer op aan moet laten komen. Maak daarom een zorgvuldige afweging.
Beschermen
Met het afsluiten van een stel goede verzekeringen ben je er trouwens niet. Goed werkgeverschap houdt ook in dat je je best doet om de risico’s die je werknemer loopt, zoveel mogelijk probeert te beperken. Je hoort je personeel te wijzen op mogelijke gevaren en je in te spannen om ze tegen die gevaren te beschermen. Je mag er niet zomaar vanuit gaan dat de expat het zelf wel regelt. Overigens: als je expat met zijn hele gezin in het buitenland woont, vergeet dan ook de veiligheid van zijn echtgenote en kinderen niet.
De wetgever verwacht van jou als werkgever dus een actieve houding. Juristen en verzekeraars adviseren meestal om een protocol op te stellen voor dit soort zaken. Daarin kun je de gevaren in kaart brengen en regelen wie binnen het bedrijf verantwoordelijk is voor de gang van zaken als er daadwerkelijk iets mis gaat. Je kunt hiervoor ook de hulp inroepen van een adviseur.
Hoever ga je als ondernemer?
De vraag is hoever je als ondernemer moet gaan in het waarschuwen van je expat. Door een opdracht in het buitenland kan de relatie van een expat onder druk komen te staan en het risico dat expats lopen is dat hun huwelijk op de klippen loopt. Een scheiding is al niet fijn, maar in het buitenland is dit bovendien ingewikkeld. Moet je een toekomstige expat op dit gevaar wijzen, met als mogelijk gevolg dat hij toch maar afziet van zijn uitzending? Sommige advocaten vinden dat ook dit soort waarschuwingen horen bij goed werkgeverschap. Probeer je werknemer op de opdracht in het buitenland voor te bereiden door bijvoorbeeld een begeleidingstraject aan te bieden. Je kan hierbij denken aan voorlichting, netwerkmogelijkheden in het buitenland, het stimuleren van contact met het thuisfront en hulp van een maatschappelijk werker.
